Και να’ μαστε στο μήνα Φλεβάρη, τον επονομαζόμενο κουτσό-Φλέβαρο!!! Μην ξεχνιόμαστε, στο καταχείμωνο είμαστε ακόμη.
Ο μήνας Φλεβάρης, όπως θα διαπιστώσετε παρακάτω, δεν είχε πολύ μεγάλες διαφορές στο μενού του.
Από κρέατα συνεχίζονται τα ψητά αρνάκια και γουρουνάκια! Αξέχαστα θα μας μείνουν…ναι, ξέρω, σας βλέπω να κοιτάτε τις πιατέλες γεμάτες με το κρεατάκι…έτοιμοι είστε…όχι, δεν είναι να σας αφήνει κανείς μόνους σας. Θα ξεχάσετε το μαχαιράκι και το πιρουνάκι και θα κάνετε «βουτιά» στις πιατέλες, να τσιμπήσετε εκείνη τη λαχταριστή ροδοκόκκινη και τραγανή πετσούλα!!!
Μέχρι εδώ, δεν το συζητάμε άλλο, αφήστε τα όνειρα κι ελάτε στην πραγματικότητα! Είπαμε με μέτρο, δεν το ξεχνάμε!!!
Στα ψαράκια αυτό το μήνα έχουμε μεγάλη ποικιλία! Συνιστούσαν ροφούς, λάμπραινες, σπάρους, σκάρους, στρωματαίους, κωβιούς, όχι όμως λαπίνες. Όλα τα ψάρια θα έπρεπε να είναι καρυκευμένα με σινάπι. Εκτός όμως απ΄ αυτά, το μενού εμπλουτιζόταν με μια ποικιλία οστρακοειδών! Στρείδια, καβούρια («πάγουροι»), αστακοί, μύδια, χτένια και τα παρόμοια έκαναν παρέλαση στο τραπέζι!
Σάλτσες και μπαχαρικά, όπως και τα παλαιά αρωματικά κρασιά είχαν έναν μικρό περιορισμό στο μήνα που διανύουμε.
Τα ζαρζαβατικά ισχύουν όπως και τον Γενάρη, εκτός απ΄ τα άγρια λαχανικά και τα παντζάρια. Οι ζωμοί των λαχανικών απαγορεύονταν «διά ροπάλου», εκτός κι αν ήταν ζωμοί με πράσο, σέλινο, άνηθο και σκόρδο.
Το ψωμάκι φυσικά και δεν έλειπε απ΄ το μενού, συνήθως αρωματισμένο με μπόλικα αρωματικά! Συνιστούσαν το καθαρό, άσπρο κι αφράτο ψωμί. Υπήρχε βέβαια και το μεσαίο ψωμί (ολικής αλέσεως), το «βουκέλαττον» και τα χοντρά κρίθινα παξιμάδια. Ψωμί για όλα τα βαλάντια!
Το ίδιο περίπου μπορούμε να πούμε ότι ίσχυε και με το κρασάκι. Όσοι δεν διέθεταν τα ανάλογα βαλάντια, βολεύονταν με νεράκι στο τραπέζι. Γιατί όχι; Μια χαρά είναι και το νεράκι…κι απ΄ ότι λέγεται στην Κωνσταντινούπολη έπιναν πολύ νερό! Πληροφορηθήκαμε όμως ότι υπήρχε μια μυρωδιά…τι είδους μυρωδιά; Όχι, δεν θέλουμε να φανταστούμε…Συνιστούσαν πάντως το νερό των πηγών που ήταν ελαφρύ, γλυκό και δεν μύριζε. Οι άλλες κατηγορίες νερού ήταν το νερό των πηγαδιών, των λιμνών, των ποταμών και το βρόχινο νερό.
Και για να ολοκληρώσουμε, τα λουτρά αυξάνονταν σε έξι, οι κρεμούλες όμως παρέμεναν οι ίδιες…θυμάστε εκείνες τις ωραίες κρεμούλες; Μη μου πείτε ότι δεν προλάβατε να πειραματιστείτε; Όσοι δεν πρόλαβαν, προλαβαίνουν αυτό το μήνα! Κι απ΄ ότι καταλάβατε αφού αυξήθηκαν τα λουτρά, αυξήθηκαν κι εκείνες οι «ζωηρές δραστηριότητες» που αναφέραμε στο προηγούμενο….
Κάπως έτσι τελειώνει ο Φλεβάρης μας! Λίγο σύντομος, μιας κι είναι κουτσό-Φλέβαρος! Τα μενού όμως δεν τελειώνουν…συνεχίζονται την επόμενη φορά…
Ακολουθεί ο Μάρτης…μπαίνουμε σε ανοιξιάτικο αέρα…μείνετε κοντά μας!!!
Αρθρογραφεί η Κυριακή Σολωμονίδου, Συνεργάτιδα της AthensTrainers®
ΠΗΓΗ : ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ ΓΕΥΣΕΙΣ (Η κουζίνα της αυτοκρατορίας) Andrew Dalby