Φασκόμηλο: το βότανο της αθανασίας

Το φασκόμηλο  (Salvia officinalis) αναπτύσσεται στις μεσογειακές

χώρες και το όνομα του  προέρχεται από το λατινικό ρήμα Salvare που σημαίνει «σώζω» ή «θεραπεύω». Έχει έντονη αρωματική οσμή και καλλιεργείται για τις φαρμακευτικές ιδιότητες του, ως αφέψημα και ως καρύκευμα.

Είναι ένα βότανο προικισμένο με πολλές θεραπευτικές ουσίες και ιδιότητες, ιδιαιτέρως χρήσιμες στην ιατρική, όπως αντιβακτηριδιακές, αντισηπτικές, καρδιοτονωτικές, σπασμολυτικές και αντιδιαβητικές.

Ως αφέψημα είναι ιδανικό για τη θεραπεία της φαρυγγίτιδας, της ουλίτιδας, καθώς και των άφτρων, αλλά και διαφόρων τραυματισμών του στόματος. Επίσης, τονώνει το νευρικό σύστημα, αυξάνει τη μνήμη και ενεργοποιεί την κυκλοφορία του αίματος. Εάν κάνουμε πλύσεις με αφέψημα στα μέρη του σώματος που πάσχουν από κράμπες, θα ανακουφιστούν.
Στη μαγειρική χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό διαφόρων ζωμών, φαγητών και του ξιδιού ενώ θεωρείται και μελισσοτροφικό φυτό παρέχοντας μέλι εκλεκτής ποιότητας.

Το έλαιο από φασκόμηλο διεγείρει την ανανέωση των δερματικών κυττάρων και αυξάνει την κυκλοφορία του αίματος.

Η χρήση του πρέπει να γίνεται με σύνεση καθώς περιέχει την ουσία θουγιόνη η οποία σε υπερβολική ποσότητα μπορεί να προκαλέσει δηλητηρίαση.

Το διαβάσαμε στο www.itrofi.gr